Boulderen - Het kraken van fysieke puzzels
Door: Menno Bruijn, test automation engineer
Ongeveer twee en een half jaar terug besloot ik met een vriend om, naast onze vaste fitnesstrainingen, andere sporten uit te proberen die ons leuk leken. De eerste sport die we kozen was boulderen. Meteen vanaf de eerste keer dat we boulderhal Sterk binnenliepen waren we verkocht. Het was één grote speeltuin voor volwassenen. We vonden het zó leuk dat we daarna elke zaterdag te vinden waren in de boulderhal. Vandaag de dag doe ik het nog steeds met net zoveel plezier als die eerste zaterdagen en heb ik zelfs enkele Capgemini collega’s zo ver gekregen om meerdere keren mee te gaan. Ik vertel dan ook graag over deze leuke sport voor de blogserie over hobby’s van WerkenbijCapgemini.
Boulderen is letterlijk het klimmen van een rotsblok. Oorspronkelijk is de sport ontstaan bij alpinisten die buiten het alpiene seizoen hun klimvaardigheden trainden op rotsblokken. De boulderproblemen, zoals de routes heten bij boulderen, zijn doorgaans korte routes van 3 á 4 meter hoog. In de boulderhallen wordt deze hoogte ook als maximum aangehouden, maar als je buiten gaat klimmen kunnen rotsblokken natuurlijk een stuk hoger zijn.
De naam boulderprobleem suggereert ook al het karakter van de route. De routes lijken op een fysieke puzzel waarbij je goed moet nadenken over welke voet of hand je eerst moet bewegen, of in welke houding je je lichaam moet houden om ervoor te zorgen dat je niet uit de route valt. Het komt regelmatig voor dat je een tijdje staat te puzzelen bij een route samen met mensen die dezelfde route proberen te klimmen. Dat maakt het een zeer sociale sport. Dit is ook precies hetgeen waar ik de meeste voldoening uit haal. Het geeft een enorm goed gevoel wanneer je samen met andere mensen de juiste volgorde weet te vinden en de top van een uitdagende boulder kunt halen.
Na een jaar binnen in de boulderhallen te hebben geklommen, wilde ik buiten gaan klimmen op echte rots. Onze eerste klimtrip naar het mooie Berdorf in Luxemburg volgde snel en inmiddels hebben de klimtrips mij al naar de mooiste klimgebieden gebracht in Duitsland, Frankrijk en Zwitserland. Tijdens deze trips is het niet alleen gebleven bij boulderen, maar ben ik ook bedreven geraakt in verschillende andere klimdisciplines. Zo doe ik ook aan lead klimmen, waarbij je klimt met touw en multi-pitches (multi-pitchen is klimmen met meerdere touwlengtes). Hierbij klim je tot hoogten van honderden meters. De spannendste discipline voor mij is spleetklimmen, waarbij je vingers, handen en andere lichaamdelen in rotsspleten vastklemt om omhoog te klimmen. Daarbij leg je zelf klemmetjes (cams) en moertjes (nuts) in de rots om jezelf te zekeren. Echter, ondanks de diverse uitstapjes, blijft boulderen toch mijn favoriete klimdiscipline.